خلاصه ای از سخنرانی آیة الله جوادی آملی(حفظه الله) در ارتباط با "هدایت الهی"

===================

هدایت ١٣

هدایت عامه شامل همه موجودات می شود، هم آنها که هدایت و رحمت خاصه نصیبشان شده و هم آنها که گمراه شده اند و گرفتار غضب شده اند. ‏(هدایت بدوی و پاداشی. پاداش مانند شرح صدر. خدا فرموده ما از راه شرح صدر هدایت می کنیم)

تسبیح گویی موجودات می تواند نشان از ذی شعور بودن آنها باشد.

هدایت هم به معنای راهنمایی و هم راهبری است.

هم در امور معنوی و هم امور عادی دنیوی است.

هدایت تنها از هادی بالذات بر می آید.

وَهَدَیْنَاهُ النَّجْدَیْنِ ﴿البلد: ١٠﴾ اما خدا دعوتش یک سمت است و آن دار السلام است. و صراة مستقیم و سبل حق .(( وَاللَّهُ یَدْعُو إِلَىٰ دَارِ السَّلَامِ وَیَهْدِی مَن یَشَاءُ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ ﴿یونس: ٢٥﴾ یَهْدِی بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلَامِ وَیُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِهِ وَیَهْدِیهِمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ ﴿المائدة: ١٦﴾))