حرص و حسد نمونه هایی از عذاب و آتش
چیزهایی هست که ما می شناسیم ولی اسمی برای آن
نداریم. خداوند اگر بخواهد آن را
برای ما بیان کند بوسیله ی اسم هایی که می شناسیم مثالش را بیان می کند.
-----------------------------
شنیده اید که بعضی وقتها
می گویند فلانی از حرصش داشت آتش می گرفت؟
نتیجه ی آن حرص و غضب در
درون انسان آتش است. واقعا هم آتش است و همانطور که آتش مادی بدن انسان را می
سوزاند ، آن آتش هم روح انسان را می سوزاند. حتی
بعضی اوقات بدن مادی طرف هم واکنش نشان می دهد. صورتش سرخ می شود ، صدایش لرزان یا
برعکس خشن می شود ، حرکات دست و پایش با استرس می شود و ...
یک وقت طرف به خودش می آید
می بیند بیشتر از آنکه دیگران را اذیت کند ، خودش را اذیت کرده!
بعضی اوقات چنان از این
عذاب و اذیتی که برای خودش ایجاد کرده متاثر می شود که اصلا با هیچ عذاب و اذیت
مادی قابل مقایسه نیست!!!
( می ترسم بحث به بیراهه
برود وگرنه مثال هایی می آوردم از کسانی که بیشترین رنج های دنیوی بهشان تحمیل شده
ولی بخاطر روحیات خوب خم به ابرو نیاورده اند و حتی خوش بوده اند و برعکس کسانی که
بهترین حالات مادی را داشته اند ولی از درون عذاب می شدند!!! )
چون فکر کنم منظورم را
رساندم بیشتر توضیح نمی دهم.
----------------------------------
روایات مرتبط:
رسول اکرم (ص) نیز در همین
خصوص می فرماید:
«والذی نفسی بیده، ما عدو
اعدی علی الانسان من الغضبو الشهوه فاقمعوهما و اغلبوهما و اظموهما» (20)؛ قسم به آن کسی که جان من
در قبضه قدرت اوست، هیچ دشمنی سرسخت تر از غضب و شهوت بر انسان نیست. پس این دو را
از وجود خود ریشه کن کنید و بر آنها غلبه کرده، آنها را فرو بنشانید.
امام علی علیه السّلام
فرمودند: الحِرْصُ أَحَرُّ مِنَ
النَّارِ.----حرص سوزنده تر از آتش
است.----جامع الأخبار، ص 383، ح 1071
الإمامُ الصّادقُ علیه
السلام : ذِکرُ المَوتِ یُمیتُ
الشَّهَواتِ فی النَّفسِ ، ویَقلَعُ مَنابِتَ الغَفلَةِ ، ویُقَوّی القلبَ
بمَواعِدِ اللّه ، ویُرِقُّ الطَّبعَ ، ویَکسِرُ أعلامَ الهَوى ویُطفِئُ نارَ
الحِرصِ ، ویُحَقِّرُ الدُّنیا .
امام جعفر صادق علیه
السلام فرمودند : یاد مرگ، خواهشهاى نفس را مىمیراند ،رویشگاههاى غفلت را
ریشه کن مىکند،دل را با وعدههاى خدا نیرو مىبخشد، طبع را نازک مىسازد،پرچمهاى
هوس را درهم مىشکند، آتش حرص را خاموش مىسازد و دنیا را در نظر کوچک مىکند .
- حضرت امیرالمومنین (علیه السّلام) فرموده اند: غضب آتشی است مشتعل،کسی که خشم خود را فرو نشاند، آن آتش را خاموش کرده است و آنکس که غضب خود رابه حال آزاد گذارد خود اولین کسی است که در شعله های آن خواهد سوخت.
منبع: فهرست غرر، ص 292
- حضرت امام باقر (علیه السّلام) فرموده اند: حسد ایمان می خورد و نابود می کند همانطور که آتش هیزم را.
منبع: کافی2،ص