باغبان گر پنج روزی صحبت گل بایدش // بر جفای خار هجران صبر بلبل بایدش

ای دل اندر بند زلفش از پریشانی منال // مرغ زیرک چون به دام افتد تحمل بایدش

رند عالم سوز را با مصلحت بینی چه کار // کار ملک است آن که تدبیر و تامل بایدش

تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافریست // راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش

با چنین زلف و رخش بادا نظربازی حرام // هر که روی یاسمین و جعد سنبل بایدش

نازها زان نرگس مستانه‌اش باید کشید // این دل شوریده تا آن جعد و کاکل بایدش

ساقیا در گردش ساغر تعلل تا به چند // دور چون با عاشقان افتد تسلسل بایدش

کیست حافظ تا ننوشد باده بی آواز رود // عاشق مسکین چرا چندین تجمل بایدش