خلاصه ای از سخنرانی آیة الله جوادی آملی(حفظه الله) در ارتباط با "هدایت الهی"

===================

هدایت ١٦

حمار مطحمه((؟! منظور اسب عصاری باید باشد)) اشاره به خود محوران است الظالم یحوم حول نفسه، والمقتصد یحوم حول قلبه، والسابق یحوم حول ربه ((در روایت دیگر است که: أما السابق فیدخل الجنة بغیر حساب، وأما المقتصد فیحاسب حسابا یسیرا، وأما الظالم لنفسه فیحبس فی المقام ثم یدخل الجنة فهم الذین))

روح رونده راه است که راه مستقیم را یا درست طی می کند یا اینکه در همین راه منحرف می شود. را مستقیم که فطرت الهی و سبیل هدایت است.

***لیس لهم طعام الا لَّیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِیعٍ ﴿الغاشیة: ٦﴾ حیوان با ذریع ، یسمن و یغنی می شود ولی انسانی که مانند حیوان شده دچار جوع می شود.***