خلاصه ای از سخنرانی آیة الله جوادی آملی(حفظه الله) در ارتباط با "هدایت الهی"

===================

جلسه ١٨

إِنَّا کُلَّ شَیْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ ﴿القمر: ٤٩﴾ هیج شیئی از اندازه خود نمی تواند بیرون برود.  وَإِن مِّن شَیْءٍ إِلَّا عِندَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَّعْلُومٍ ﴿الحجر: ٢١﴾

عالم خزاین و قضا فوق عالم قدر است و در آن بیش از یک خزینه است. پس برای هر قضایی نیز یک نوع قدر عامی وجود دارد!!! (یعنی دو نوع قدر شد، یکی هنگام تنزیل خزینه و یکی مختص جداسازی خزائن از هم))

انسان نیز حدی دارد منتها  می توان او را کامل نسبت به سایر موجودات دانست، یعنی اینکه نسبت به آنها بی قدر است.

اللَّهُ یَعْلَمُ مَا تَحْمِلُ کُلُّ أُنثَىٰ وَمَا تَغِیضُ الْأَرْحَامُ وَمَا تَزْدَادُ وَکُلُّ شَیْءٍ عِندَهُ بِمِقْدَارٍ ﴿الرعد: ٨﴾

هر موجودی نسبت به کامل تر از خود می گوید " لَوْ دَنَوْتُ أَنْمُلَةً لَاحْتَرَقْتُ" ((سخن جبرئیل(ع) به انسان کامل(ص) در معراج))

قدر اغوای شیطان تا حدی است و بالاتر((اصلا)) نمی فهمد که بخواهد شبیه آن را بسازد. پس در عالمی که متشابه نباشد و محکم باشد مشکوک و شکی نیست فلذا وسوسه ای هم نیست. اگر جایی تنها یک چیز بود،  شکی نیست که آیا آن چیز شیء الف است یا ب.

بالاتر از شیاطین که راه را سد می کنند فرشته ها هستند که کمک می کنند و آنها نیز محدود هستند و از جایی بالاتر نمی توانند بیایند و بالاترین جبرئیل است که می گوید اگر بالا تر بیایم آتش می گیرم. ***تنها انسان کامل به مقام لقاء می رسند***. هر چند صِرَاطِ اللَّهِ الَّذِی لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ أَلَا إِلَى اللَّهِ تَصِیرُ الْأُمُورُ ﴿الشورى: ٥٣﴾ ولی هیج کدام صادر اول نیستند! راه آنچنان بلند و طولانی است که هم راهزن و هم کمک ها می مانند. ((شیاطین و ملائکه))

انسان عمل می کند و بر اساس فکر عمل می کند پس هدایت هم باید در هر دو جنبه باشد.