بدیهی ها
========================
دکارت: می اندیشم پس هستم
دکارت
گفت که من هستم چون می اندیشم. ( چون در هر چه که بتوان شک کرد ، لا اقل در اینکه
شک کرده ام که نمی توان شک کرد )
ولی
این جمله ی آقا دکارت چند نکته ی دقیق داره...
اگر
از ایشون چند سوال پرسیده شود ، معلوم می شود ایشون در قبل از اینکه به این نتیجه
برسد ، در نزد خود ( ناخودآگاه ) یک سری باور ها و اندیشه ها و منطق ها دارد که
ازش استفاده کرده است و از این "می اندیشم" بسیار بدیهی تر نیز می باشد!!!!!!!!!!!
اما
بیایید بررسیم که در همین یک جمله ی کوتاه چند نکته نهفته است! :
1- اگر
پرسیده شود که چه کسی اندیشه کرده است . شما چه می گویید ؟
آیا
شما مطمئن هستید که "من" می اندیشد ؟ یا در این شک دارید که شما
اندیشیده اید یا دیگری ؟
پس
قبل از اینکه شخص بگوید "دیدم" ، "شنیدم" ، گفتم ، اندیشیدم ،
قبل از آن اثبات کرده که به وجود یک "من" اعتقاد دارد
2- همینطور
باید گفت که این "من" که اندیشمند به آن توجه کرده است ، خصوصیاتی هم
برایش به صورت کاملا بدیهی در نظر گرفته است و به آن اعتقاد راسخ دارد.
مثل
اینکه این "من" یک نفر است! نه چند نفر! مثال شخص نگفته و نمی گوید که "من گفتیم" چون اعتقاد
دارد که من یکی است و نه بیشتر و نه کمتر.
( این
بدیهیات ممکنه در نظر یک نفر که تازه با این مباحث آشنا می شود ، ساده و پیش پا
افتاده به نظر برسد ، ولی وقتی نگاهی به اندیشه ی سوفسطاییان و پوچ انگار ها و
امثال آنها می اندازد ، می بیند ، دقت نکردن در همچین مواردی می تواند موجب بوجود
آمدن اشتباهات بسیار بزرگی در عالم تفکر یک انسان شود! بماند...)
3- همین
طور ثابت می شود که "من" قادر به تفکر است
4- من
قادر به اراده است
5- از
جمله ی "می اندیشم ، پس هستم" بدست می آید که بین اندیشه و هستی رابطه
ای هست
پس
گوینده ی چنین جمله ای پیشتر به نظام علی و معلولی در عالم فکر خود اذعان دارد!!!!!
6- گوینده
قائل به این است که خود قادر به نتیجه گیری در افکار هست.
7- گوینده
قبل از اینکه بگوید هستم ، در خود جمله ی "می اندیشم " قائل به وجود و
هستی شده است. و منی را فرض کرده است که هست !!!
8- گوینده
به یکسری قواعد منطقی پایبند است . ( مثل اینکه تناقض محال است )
و
و
و
و
اگر
بخواهیم دقیق شویم مثل همین می توانیم بسیاری از بدیهیات و اندیشه هایی که آقای
دکارت قبل از اینکه پای خودشون رو بر آن صخره بذارند اثبات کنیم .
من
دقیقا حفظ نیستم چه چیز هایی به عنوان بدیهیات در فلسفه ی اسلامی وجود دارد ولی
این "من" و این "وجود" مطمئنا زیر بنای فکری هر کسی هست
"من" بدیهی است
======================
عرضم به خدمت شما که اگر این من نباشد ، اصلا هیچ چیز نیستهمه چیز به این من وابسته است
یک من است و غیر از آن هیچ
یک من است و هزاران من از قِبلِ آن
قبل از اینکه چیزی بوجود بیاید آن من هست
بعد از اینکه تمام چیز ها از بین بروند آن من خواهد ماند
---------------------
در مورد کودک : آیا یک "من" بدیهی دارد؟
اصلا اگر منی نباشد ، کودک شروع نخواهد کرد
به فکر کردن
به فعالیت
به زندگی
چون "من" دارد همه چیز دارد و شروع می کند