عَلِیّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنِ الْمُخْتَارِ بْنِ مُحَمّدٍ
الْهَمْدَانِیّ وَ مُحَمّدُ بْنُ الْحَسَنِ عَنْ عَبْدِ اللّهِ بْنِ الْحَسَنِ
الْعَلَوِیّ جَمِیعاً عَنِ الْفَتْحِ بْنِ یَزِیدَ الْجُرْجَانِیّ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ
ع قَالَ
إِنّ لِلّهِ إِرَادَتَیْنِ وَ مَشِیئَتَیْنِ
إِرَادَةَ حَتْمٍ وَ إِرَادَةَ عَزْمٍ
یَنْهَى وَ هُوَ یَشَاءُ وَ یَأْمُرُ وَ هُوَ لَا یَشَاءُ
أَ
وَ مَا رَأَیْتَ أَنّهُ نَهَى آدَمَ وَ زَوْجَتَهُ أَنْ یَأْکُلَا
مِنَ الشّجَرَةِ وَ شَاءَ ذَلِکَ وَ لَوْ لَمْ یَشَأْ أَنْ یَأْکُلَا لَمَا غَلَبَتْ
مَشِیئَتُهُمَا مَشِیئَةَ اللّهِ تَعَالَى
وَ أَمَرَ إِبْرَاهِیمَ أَنْ یَذْبَحَ إِسْحَاقَ وَ لَمْ
یَشَأْ أَنْ یَذْبَحَهُ وَ لَوْ شَاءَ لَمَا غَلَبَتْ مَشِیئَةُ إِبْرَاهِیمَ
مَشِیئَةَ اللّهِ تَعَالَى
اصول کافى جلد 1 صفحه: 208 روایة: 4
حضرت ابوالحسن علیهالسلام فرمود: خدا را دو اراده و دو
مشیت است. اراده حتم و اراده عزم (و مشیت حتم و مشیت عزم) خدا نهى میکند و
میخواهد، امر میکند و نمیخواهد، مگر نمىبینى که آدم و همسرش را نهى کرد که از آن
درخت نخورند ولى خوردن ایشانرا خواست و اگر نمىخواست که بخورند خواست آنها بر خواست
خدایتعالى غلبه نمیکرد و حضرت ابراهیم را امر کرد که اسحاق (و بقول مشهور اسمعیل)
را سر ببرد ولى نخواست که سر او را ببرد و اگر میخواست، خواست ابراهیم بر خواست
خدایتعالى غلبه نمیکرد.